13 Temmuz 2009 Pazartesi

Şaman Nefesi

şamanın nefesinde büyüyor elma kurdu
yanağında kılıçlar
bendir sesiyle dans ediyor tanrılar
kan içişinde gizemli
bir karganın yüzündeki peçenin düşmesiyle
endişeli hançeri
terli ellerinden birisine
(ki son kez yumruk olabilmiştir bileğine kadar )
düşmesiyle beraber
bu sihirli dansı öldürüyor
ve gözyaşlarımız
Nil'de çırılçıplak yıkanan insanlar kadar
saf ve dokunulmamış düşüyor toprağa

şamanın nefesinde büyüyor ilk yanardağ
yamacında kılıçlar
toplu bir kader yazıyor insanlar o gün
toplu katliam bilmemkaç yılda bir
21 inci yüzyıldan bir orospuyu düşlüyorlar
şaman son bir kez toprağa bakıyor
şaman son bir kez toprağa yatıyor

şamanın nefesinde doğuyor her yeni gün
o günden beri bir çölde yaşıyor
bir çöl yılanının zehirinden
güneşin tutkusundan
ve boğazında kalıp yuttuğu kelimelerden besleniyor
günleri kurtarmak için
ayaklarının bu çıplaklığını yitirmemesi için

o günden beri
o dağın ve çölün ruhuyla besleniyor şaman
en çokta bir kargayı kalbine hapsetmek zorunda olduğuna üzülüyor

1 yorum:

midilliye tapan zürafa dedi ki...

pink floyd - come back to life ile birlikte okuyunca da ayrı bi güzel