15 Ocak 2009 Perşembe

Kara

Sen kara özgürlüklere gebeydin o gün
Belliki benden peydahlamıştın
İtaatsizlik varoluyordu sıcaktan
Ben dayanamadım avucuma aldım seni
Odada yalnızca iki nefes
Ve duvarda sürtünme sesi

İşte söylüyorum kara güneşim
Kara özgürlüğümün anası
Aşk öldü
Ve nekrofili saatlerinde
Bir nefeslik sigara molasyıdın sen

1 yorum:

05a.m. dedi ki...

insan, sonunda arzularını sever; arzuladıklarını değil.

F.Nietzsche